ថ្ងៃទី ៤ មិថុនា ២០១០

ថ្ងៃនេះវាដូចរាល់ថ្ងៃដែរហាក់ដូចរៀបចំពេលវាលាអត់ទាន់ត្រូវ គឺធ្វើអ្វីដែលអត់បានគិតទុកជាមុន​ដែល​ទង្វើ​នេះ​ពិត​ជា​ពុំ​ត្រូវ​ទាល់​តែ​សោះ​។​ តើ​ដល់​ពេល​ណា​ទើប​បាន​រៀប​ចំ​ត្រូវ​នោះ​ ? អ្នក​ខ្លះ​ចេះ​តែ​រស់​នៅ​ដោយ​ពុំ​សូវ​គិត​គូរ​ ច្រើន​ រស់​ឲ​បាន​តែ​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​បាន​ហើយ​ ចាំ​ថ្ងៃ​ស្អែក​ចាំ​គិត​ទៀត​ ពេល​ខ្លះ​គិត​អញ្ចឹង​ត្រូវ​ដែរ​ គឹ​វា​ពុំ​សូវ​ឈឺ​ក្បាល​ ។​ ខ្ញុំ​ចូល​ចិត្ត​គិត​ច្រើន​ តែ​ពុំ​សូវ​បាន​លទ្ធ​ផល​ជា​ដុំ​កំ​ផួន​ឥត​សោះ​ ។​​ ថ្ងៃ​ណា​មួយ​ប្រាកដ​ជា​បែក​ក្បាល​ស្លាប់​ជា​មិន​ខាន​​ពួក​ម៉ាក​ខ្ញុំ​វា​ថា​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រែ​ប្រួល​​ អត់​ចង់​រាប់​អាន​ពួក​វា​ទៀត​ តែ​ពួក​វា​អត់​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​មាន​រឿង​អី​ខ្លះ​ដែល​ត្រូវ​ដោះ​ស្រាយ​ វា​គិត​ថា​ខ្ញុំ​នឹង​ គិត​តែ​ពី​ររឿង​លុយ​ អត់​ចង​រាប់​អាន​វា​ដូច​កាល​ពី​នៅ​រៀន​។​​​ តែ​ខ្ញុំ​មាន​អញ្ចឹង​ឯ​ណា​ ពេល​ខ្លះ​ខ្ញុំ​អត់​ចង់​ដើរ​លេខ​ជា​មួយ​ពួក​គេ​ព្រោះ​អត់​ចង​មាន​រឿង​ដោយ​សារ​លុយ​កាក់​ព្រោះ​អត់​មាន​​លុយ​​ កាល​ណា​ចាយ​លុយ​គេ​អត់​ដូច​ចាយ​លុយ​ខ្លួន​ឯង​ទេ​ ពេល​ខ្លះ​មាន​លុយ​ដែរ​ តែ​ពុំ​សូវ​ច្រើន​ដូច​ជា​រអារ​ៗ​យ៉ាង​ម៉េច​ទេ​អត់​យល់​ខ្លួន​ឯង​ដែរ​? រី​ឯ​ការ​ងារ​វិញ​នោះ​ក៏​ដូច​ជា​មិន​សូវ​ដើរ​ទៅ​មុខ​ប៉ុន្មាន​ដែល​គឺ​វា​នៅ​ត្រឹង​ ។​ ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​គិត​ឡើង​វិញ​សិន​ បើ​ពុំ​ដូច្នេះ​ទេ​ ពិត​ជា​រឹង​តែ​អត់​លុយ​ចាយ​ទៀត​ហើយ​ ខ្ញុំ​គិត​រក​លួច​រៀន​វិធី​កក់​សំបុត្រ​យន្ត​ហោះ​ ក្រែង​ថ្ងៃ​ក្រោយ​ទៅ​អាច​រក​ស៊ី​ខ្លះ​ៗ​ទៅ​វា​ល្អ​ដែរ​ ។​

No comments: